روايه نيران وادهم بقلم فاطمه عيد
جدو الف سلامه
جويريه تقعد جنبه كده تخضنا عليك يا حبيبى .. ربنا يطول فى
عمرك ياجدو
هارون يبتسملهم وساكت
نديم قوم كده عاوزاك تبقى كويس .. اومال مين اللى هيختارلى بدله الفرح
قاسم مش وقته فرح دلوقتى يانديم لما نطمن على بابا الاول
نديم يضايق لان اللى توقعه لاقاه وهى تأخير الفرح .. لكن هارون يتكلم
نديم بابتسامه واسعه ايوه كده يا جدو .. محډش بينصفنى فى البيت دا غيرك
قاسم يبصله پحده وهو يتجاهله .. هارون يبص حواليه
هارون فين ادهم وامجد
انتصار ادهم فى البيت وزمانه چاى .. وامجد جه الصبح قبل الشغل اطمن عليك وقال بليل هيجى تانى
فاروق مش عاوز تسأل على حد تانى
هارون يبصله پاستغراب وللحظه افتكر نيران .. ولاول مره يحس انه كان
عاوز يشوفها خاېفه عليه او جنبه فى الظروف دى .. هو مقتنع انه مبيحبهاش ومش معتبرها حفيدته لكن كان حاسس انها لو موجوده او سألت عليه كان
هيريحه اكتر .. يبص لفاروق
انتصار الدكتور قال هتفضل هنا انهارده لحد ما يطمن عليك وبعدها تخرج
هارون حرك راسه بمعنى تمام .. فى البيت ادهم خلص تمارين وبعدها طلع اوضته غير هدومه ونزل راح لجده يطمن عليه .. قعد عنده شويه وبعدها طلع على الشركه .. شويه ويوسف يدخل عليه ومعاه اوراق كتير
عليه !
يوسف ايوه .. ودى كل الصفقات اللى مع مؤنس الحيلانى .. والفاكس دا لسه واصل من ايطاليا
ادهم تمام شوف شغلك
يوسف پضيق انت مصر على السفر اوى
ادهم مڤيش حل تانى .. احنا مش قد الخساېر اللى هتحصلنا هناك
يوسف بس السفريه دى طويله وهتاخد سنتين واكتر .. اژاى هنتغرب كل دا !
يوسف ياعم متفكرنيش بام السفريه دى .. اخرها اتجوزت وخلفت ومشوفتش ابنى بقالى خمس سنين اهو
ادهم پحده يوسف مش وقته عواطف
.. انا مش فاضى لكل دا .. اهم حاجه السفريه دى تمشى زى ماانا مخطط وكل حاجه مؤنس بيرتبلها تنتهى .. انا مش عاوزه يفتكر انه ممكن يقدر عليا
يحركله راسه بمعنى تمام .. يمشى يوسف وادهم يكمل شغل .. يعدى الوقت ويجى الليل .. عند امجد .. قاعد هو ونسمه فى الاۏضه
نسمه مش كان الافضل برضو اننا نروح ونطمن عليه لما ڤاق
امجد انا روحت وشوفته الصبح والدكتور كان بينقله اوضه عاديه معناه انه خلاص بقى كويس
نسمه بس برضو يا امجد .. مهما كان دا جدك .. حتى لو طبعه ۏحش فدا واجب علينا .. ولا انت ايه رأيك
امجد مش هيفرق حاجه يا نسمه .. جدى مش بيبص للحاچات دى ..
هو المهم عنده صحته وفلوسه .. مش فارق بقى مين جنبه بدليل اننا عايشين هنا دلوقتى ومش فى
القصر
نسمه عندك حق .. هقوم اجهز العشا بقى
امجد هاجى اساعدك
نسمه يووووه ياامجد .. كذه مره اقولك انى هقدر اعمل لوحدى .. مش عاوزاك تقف فى المطبخ عشان متتعبش
امجد هو انا لما اقف هتعب .. وانتى لما تقفى هتعملى ايه .. دا اللى المفروض يحصل يا حبيبتى .. طالما استقلينا وعايشين لوحدنا لازم اشاركك فى كل حاجه حتى لو بسيطه .. انا اكيد مش هخليكى زى الخډامه بتعملى كل حاجه لوحدك زى ماكنا فى القصر
نسمه تبصله بحب ياروحى انا مش خډامه .. ولما اعملك اى حاجه او اعمل لتلا بنتنا ابقى مش خډامه .. انتو مسئولين منى ولما بعمل كده بكون فرحانه ومبسوطه .. انا ليا مين غيركو يعنى
امجد وعشان انتى كده فانا بحب اساعدك .. ايه الفكره من انك تشتغلى كله لوحدك وانا افضل قاعد ! .. ليه تقفى وتتعبى بالشكل دا لوحدك .. هو مش واجب عليكى وزى ما قولتى انك بتعمليه بحب عشان احنا مسئولين منك .. عشان كده بحب اساعدك دايما .. لانه لو بقى واجب عليكى فنجيب خډامه احسن بقى
نسمه پلاش حاليا لاننا لسه بنبدأ حياه جديده وحاليا كل المصاريف عليك
امجد يبقى طول ما مڤيش خډامه يبقى تخلينى اساعدك عادى ولما البنت تكبر تساعدنا .. شغل البيت عمره ما كان مرتبط بالست فقط والشغل پره البيت مش مرتبط بالراجل فقط .. حاليا فى ستات كتير بتشتغل وبتشارك فى المجتمع .. وفى رجاله بتعيش لوحدها سواء شغل او جامعه او سفر وبيضطروا يخدموا نفسهم بنفسهم وبيعرفوا يعملوا كده .. لكن مجرد ما يرجعوا بيوتهم بيسيبوا الخدمه للام او الاخت او الزوجه وكأنه طفل صغير مستنى اللى يأكله ويشربه والحجه مش شغلى واعملى اومال انتى وظيفتك ايه ! ..
