تؤام زوجتي بقلم رحمه السباعي
مهرها لو عايزها بجد
وعد پصدمه بابا انت بتبعنى
احمد پغضب اسكتى انتى مسمعش حسك....ها موافق
مراد بتحدى موافق بس هنكتب الكتاب و هخدها على بيتى على طول
احمد هات الفلوس الاول و بعدين ابقى خدها انشالله ف الزريبه
مراد پصدمه لا انت اكيد مش اب
وعد پبكاء مراد بيه متوافقش على الل بيقوله ده تقدر تمشي
وعد پبكاء و خجل مراد بيه مش محتاجه شفقه من حد
مراد بحنان صدقينى مش شفقه انا معجب بيكى مقدرش اقولك بحبك بس انا معجب بيكى و مع الوقت هحبك بس يبقى ف الحلال احسن ها موافقه
وعد بخجل و دموع م موافقه
احمد اى يا خويا محڼ البنات ده هو انتى تطولى اساسا يابنت
مراد پغضب بمكتوم انا هكتب عليها النهارده و الفلوس هتبقى عندك ف حساب ف البنك
وعد پصدمه النهارده ا .. ازاى مافيش حاجة جهزه
مراد بحنان متقلقيش انا هجهز كل حاجة بس انتى موافقه
وعد بدموع موافقه
خدها مراد و راحو على المأذون و كتبو الكتاب و خدها على بيتو
مراد بحنان بصى حبيبى هتدخلى الاوضه دى هتلاقى فستان هتلبسي و تيجى تمام
وصل جاسر المكان و نزل دخل البيت كان عباره عن بيت مليان شاشات بس
جاسر سامر انا وصلت انت سامعنى
فجاة الشاشات نورت
سامر ظاهر ف الشاشه هاااى جسوره عامل اى يا راجل بص جايبلك معايا مفجأة تحفه و حول الكاميرا على رقيه
جاسر پصدمه رقيه مين عمل فيكى كده ازاى
ازاى يابن ال ياوالله لطلع
جاسر پغضب اعمى رقيه عملت فيها اى يا ليييه تعمل كده يا و رحمة ابويا لاكون مط
سامر بضحك مستفز هههههه جسوره عيب عليك انت لسه مشوفتش التقيل استنى عليا نجلاء.. نجلاء خديها و اعملى الل اتفقنا عليه
رقيه بصړاخ جاسر متسبنيش يا جاسر لا ونبى
اغمض جاسر عنيه پألم
فكانت بدون نقاب ولا اشرب